در این پست به معرفی 3 فناوری جدید و امیدوارکننده در حوزه ذخیره سازی می پردازیم:
- ذخیرهسازی DNA
DNA پتانسیل ذخیرهسازی حجم وسیعی از دادهها را در یک فضای بسیار کوچک با پتانسیل ذخیره تا یک اگزابایت (1 میلیارد گیگابایت) داده در یک گرم DNA دارد. محققان در حال حاضر، در تلاش برای توسعه روشهایی برای خواندن و نوشتن دادهها در DNA و تبدیل آن به یک رسانه ذخیرهسازی مناسب هستند.
ذخیرهسازی DNA از نظر ظرفیت ذخیرهسازی بالقوه بسیار امیدوارکننده است، اما هنوز در مراحل اولیه توسعه است و خواندن و نوشتن دادهها در DNA در حال حاضر پرهزینه و زمانبر است.
- ذخیرهسازی اسپینترونیک
ذخیره سازی اسپینترونیک نوع جدیدی از ذخیرهسازی مغناطیسی است که از اسپین الکترونها برای ذخیره داده استفاده میکند. این فناوری توانایی ترکیب عملکردهای اصلی میکروالکترونیک نیمه هادی مدرن و دستگاه های ذخیره مغناطیسی را در یک تراشه دارد. این امر مزایایی نسبت به ذخیره سازی مغناطیسی سنتی دارد، از جمله:
- تراکم ذخیره سازی بالاتر: ذخیره سازی اسپینترونیک می تواند داده های بیشتری را در همان مقدار فضا نسبت به ذخیره سازی مغناطیسی سنتی ذخیره کند.
- دسترسی سریعتر به داده ها: ذخیره سازی اسپینترونیک می تواند سریعتر از ذخیره سازی مغناطیسی سنتی به داده ها دسترسی پیدا کند.
- مصرف انرژی کمتر: ذخیره سازی اسپینترونیک نسبت به ذخیره سازی مغناطیسی سنتی انرژی کمتری مصرف می کند.
این مزایا ذخیره سازی اسپینترونیک را به یک فناوری امیدوارکننده برای کاربردهای ذخیره سازی داده در آینده تبدیل می کند.
- ذخیرهسازی نوری ۵ بعدی
ذخیرهسازی نوری ۵بعدی نوع جدیدی از دستگاه ذخیره سازی داده است که از یک آرایه هولوگرافی 5 بعدی برای ذخیره دادهها استفاده می کند. این یک نوع ذخیره سازی نوری داده ها است که می تواند داده ها را در پنج بعد ذخیره کند: اندازه، جهت، موقعیت، قطبش و طول موج. این می تواند تا 360 ترابایت داده را در یک دیسک از شیشه کوارتز که در برابر حرارت، آب و آسیب فیزیکی مقاوم است، ذخیره کند.
در صورتی که این فناوری اقتصادیتر به دست مصرفکننده برسد، میتواند ذخیرهساز توانمند آینده لقب گیرد.